Piep

Ik gebruik mijn OV-chipkaart vaak maar voor een bepaald doel: reizen van en naar de woonplaats van mijn vriend. Ik ben een liefdesforens. Helaas vindt de NS die term niet schattig genoeg om mij ongelimiteerd krediet op mijn kaart te geven, dus heb ik een Dal Voordeel abonnement. Het houdt in dat ik met korting mag reizen na 9.00 uur ’s ochtends (ik was toch al niet van plan om het vóór die tijd te doen, als ik eerlijk ben) en dan tot en met 16.00 uur ’s middags en dan pas weer na 18.30 uur. Check je in vóór 16.00 uur en stap je uit binnen de spits, reis je alsnog met korting. Klinkt als een helder concept, maar ik heb al vaak genoeg gevloekt nadat ik erachter kwam dat ik niet met korting had gereisd.

Dus dacht ik laatst het slimmer aan te pakken. Ik zou voortaan via Schiedam reizen, omdat het me geld zou besparen. Daarnaast zou ik mijn metrorit ook met mijn OV-chipkaart doen en dus niet met de papieren kaartjes van 6 euro, waar je twee keer een uur mee mag reizen. Die tip kwam van vriendin A., die papieren kaartjes. Het was wat onhandig, omdat je moest nadenken bij welk vervoerbedrijf je wat moest gebruiken, maar op de lange termijn was het goedkoper. Niet dus. Het overstappen met de OV-chipkaart bleek na onderzoek voor mij toch beter.

En daar stond ik dan op Utrecht Centraal. Ik had mezelf vlakbij een scanpaal gepositioneerd. Klaar voor de rit, voor de zoveelste keer. Tien voor half zeven. Mijn trein vertrok om 18.32 uur en na 18.30 uur kon ik inchecken om gebruik te maken van de royale korting van 40%. Er stond voor de scanpaal een mevrouw te wachten. Ze was niet alleen. Om haar heen circuleerde een grotere groep wachtenden. Iedereen stond op scherp. De minuten gingen traag voorbij. Soms kwam er iemand langs, keek naar de meute, begreep niet wat die daar deed, haalde zijn schouders op en checkte uit.

Ineens was het tijd. Er vormde zich natuurlijk geen rij, iedereen donderde over elkaar heen om in te checken en weg te rennen en ik dook in de zee van piepjes van korting. Ik piepte in, stopte mijn OV-chipkaart tussen mijn tanden, rende naar spoor 8b en sprong de trein in. Nog voor ik een plekje kon vinden, begon de trein te rijden. Het is goed voor je conditie, een liefdesforens te zijn, maar de omstandigheden zijn af en toe nogal PIEPPP.